Taser

De zwaarte in mijn borst is al de hele dag pijnlijk aanwezig. Ademen doet pijn. Zuchten om iets van die zwaarte naar buiten te krijgen.

De was op plooien, met aandacht voor elke beweging, elk pluisje, elke tekening in de stof.
De vaatwasser leeghalen. Elk stuk bewust in mijn handen nemen en bekijken.
Ik zoek hoe ik los kan komen van de scherpe realiteit van vandaag. Ik ben jarig en de vrouw die ik lief heb zal er voor het eerst in dertien jaar niet zijn om samen te vieren.

Vorig jaar viel mijn verjaardag tussen een ziekenhuisopname en een fantastische trip naar Budapest. Mijn vrouw had deze laatste samen met mijn zussen georganiseerd. Het was een verrassing voor mijn vijftigste verjaardag.
Het was even spannend geweest. Het had er even naar uit gezien dat de citytrip niet zou kunnen doorgaan toen ik onverwacht moest opgenomen worden. Sedert het begin van de zomervakantie had ik pijnaanvallen. Alsof men met een taser recht door de huid van mijn rug schoot. Sporadisch begonnen om dan steeds vaker spelbreker te zijn. Een vermoeden van een tumor in mijn darmen of longen werd gelukkig snel door onderzoek weerlegd. Een hernia zat op de verkeerde plaats. Verdict: een geblokkeerde zenuw.
Toen op een bepaald moment de aanvallen niet meer leken te stoppen was een opname onafwendbaar. Na drie dagen, medicatie en een pijnlijke behandeling later was de pijn draaglijk en ik blij dat ik terug naar huis kon.
De kriebelingen die over mijn ruggengraat lopen en een sporadische pijnscheut zijn wat er vandaag nog overblijft met behulp van medicatie.

Budapest was fantastisch. Samen met haar, mama en mijn zus genoten van de prachtige architectuur, lekker eten, mooie uitzichten en een luxe appartementje alleen voor ons twee. Ondanks de pijn verliefd en dankbaar voor wat we samen hadden.
Toen nog onbewust van de beslissing die ze driekwart jaar later zou nemen.


Vandaag tegen beter weten in hopen dat ze ook iets laat weten. Zou ze aan mijn verjaardag denken?
Een warm gevoel als ik merk dat haar zoon en haar nichtje me een gelukkige verjaardag wensen.
Als ik zie dat zij online is wacht ik. Er komt niets.

Bij de post verjaardagskaartjes en een brief van de rechtbank. Een oproeping om te verschijnen. Ze heeft het verzoekschrift neergelegd. Ik breek.