Nog een paar uur

Ik loop de muren op. De spanning giert door mijn lijf. Vanavond ga ik haar terug zien. Twee maand heb ik geen teken van leven meer gehad van haar. Heeft ze mij, de kinderen, de hond en de katten helemaal uit haar leven weggeschreven.
Straks een afspraak bij de scheidingsbemiddelaar.
Ik word verondersteld het verzoekschrift te tekenen. De draft zat netjes in mijn mailbox deze week.
Alles in mij komt daar tegen in opstand. Mijn verstand en een heleboel goede raad van vrienden en familie geven aan dat ik moet door gaan .
Er is immers geen gesprek meer mogelijk. Ze moet me niet meer. Haar hoofd vol van een andere vrouw met wie ze op vakantie is geweest en bij wie ze nu officieus verblijft.
Redenen genoeg om de knoop door te hakken. Een huwelijk bestaat immers niet enkel op papier.
En, zo zeggen ze, nu wil ze niets. Enkel de persoonlijke spullen die ze meegenomen heeft. Ze kan zich altijd bedenken en het je alsnog moeilijk maken.

Een heleboel herinneringen counteren deze bedenkingen. Momenten van samen lachen, klussen, wandelen met de hond, samen in bad, in bed, in de zetel, in de duinen. Een romantisch etentje, in de bergen uitrusten na een stevige klim en genieten van het uitzicht, geen mens in de wijde omgeving...alleen wij twee.
Foto's die getuigen van gelukkig zijn, van topmomenten. Een dosis geluk die opgebruikt is?

Hoe gaat ze reageren? Even koel en afstandelijk als toen ze haar spullen kwam halen?
Hoe ga ik reageren? Ga ik mijn lichaam en emoties onder bedwang kunnen houden? Hoe moet ik haar aanspreken? Hoe gaat het me in hemelsnaam lukken om mijn handtekening op dat papier te zetten?

Van binnen hoop ik. Hoop ik dat ik iets van de vrouw van wie ik hou terug zie. Hoop ik dat ik me even kan warmen aan de illusie . Hoop ik dat ik wakker word uit deze nachtmerrie.
De herinneringen voeden de hoop. Het kan toch niet dat ik haar zo slecht heb gekend. Dertien jaar intens samenleven en dan ....

Maar wat dan met de realiteit? Ondertussen drie maanden zonder haar. Zonder een lief woord van haar, zonder uitleg, zonder ...

Nog een paar uur.