donderdag 19 september 2013

Vervreemding

De dochter van een vriendin heeft haar gezien, hand in hand met een vrouw aan het station. Op het ogenblik dat hun blikken elkaar troffen heeft ze de vrouw losgelaten en de andere kant opgekeken.

Mijn vriendin vertelt het verontwaardigd als om aan te geven dat mijn kwaadheid meer dan gerechtvaardigd is. Ik had haar net, helemaal overstuur nog, na een woelige nacht het relaas gedaan van het telefoontje gisteren.

We zijn in een wellnesscenter. Een gratis inkom naar aanleiding van mijn verjaardag deel ik met twee vriendinnen. Een dagje pogen om te relaxen.  Ik heb alvast een boek mee.

Als we een drankje nuttigen in de bar word ik naar het onthaal geroepen. Er dient iets geregeld te worden. Is  er iets mis met de promotie bon?
Ik word een lichaamsmassage aangeboden. Een verjaardagscadeautje van mijn vriendinnen. De waterlanders zijn er weer.

Ik lig op de tafel. Ik realiseer me onmiddellijk dat het dezelfde ruimte is als waar we samen onze eerste massage kregen. Ik lig op haar plaats.
De handen kneden vaardig en stevig mijn lichaam. Het is alsof ik vervreemd naar mezelf kijk en het onderga. Het is niet onaangenaam. Ik ervaar de afstandelijkheid en de gewaarwording maakt plaats voor de herinnering aan hoe zij mijn lichaam masseerde en verkende.
De handen van de masseuse glijden langs mijn benen en waar zij ze zedig op tijd terug haalt beleef ik hoe 'zij' verder glijdt, prikkelt, plaagt. Hoe zij niet alleen haar handen maar heel haar lichaam inzet om mijn huid te beroeren en me in vervoering brengt.

Mijn lichaam ontspant zich maar het gevoel van vervreemding blijft. Het voelt niet slecht eerder raar.

Naakt zwemmen, zweetdruppels langs mijn huid voelen parelen,  de bubbels van de jaccuzzi die pompen tegen mijn rug en een uitgebreide scrub brengen me weer meer in contact. Langzaam komt er rust. Ik trek me wat terug met mijn boek.

Tijdens het eten merk ik dat ik het kan opbrengen om aanwezig te blijven in het gesprek. Zij blijft continu aanwezig in mijn gedachten maar het geeft even geen onrust meer. Mijn vriendinnen zeggen dat ik er goed uit zie. Geniet je er van? Ik beaam het om hen niet teleur te stellen. Het is goed. Niet meer dan dat. Ik ben blij dat ik hier naar toe gekomen ben. Intens genieten, me helemaal overgeven, me echt goed voelen...misschien komt dat ooit nog wel terug?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten