2014

Lang over getwijfeld. Verscheidene keren een uitnodiging om het oudejaar samen te vieren afgewimpeld. Tot zij belde. Al een paar jaar op rij met haar, mijn en haar vrouw samen Nieuwjaar gevierd. Ook vorig jaar. Telkens fijne deugddoende momenten. De herinnering aan de overgang naar 2013 snijdt nog door mij. Dicht bij mijn vrouw. Toen leek er nog niets aan de hand. Genieten van een paar vrije dagen, vieren, in aangenaam gezelschap.

Of ik zin had om met hen en een ander koppel waar we al een paar jaar 'komen eten' mee deden, de laatste avond van het jaar door te brengen? Ik kon gerust bij hen blijven slapen dan hoefde ik niet alleen terug.
Ja...nee...ja, ik zou het wel fijn vinden om bij hen te zijn...ik weet het niet. Ik weet niet of ik het aan kan om me een hele avond sterk te houden. Ik beloof om er over na te denken en iets te laten weten.
Vorig weekend de knoop door gehakt. Ik ga.  Weten dat mijn kinderen dan ook niet over mij hoeven in te zitten. Mama niet alleen thuis.


Met een klein hartje vertrokken. De hele middag stuwt het blok de wanhoop naar mijn keel,  vechten tegen tranen.
Mij voor het eerst opnieuw gemaquilleerd. Geen mascara uit voorzorg.
Ademhalingsoefeningen vóór ik binnen ga. Een check in de autospiegel om te zien of de huilbui zich niet heeft afgetekend op mijn gelaat. Het ziet er toonbaar uit.
De warme knuffel ter verwelkoming doet deugd.
Met mijn twee vriendinnen dan op weg naar het gastkoppel van de avond. Ook daar hartelijk ontvangen. De hele avond blijft het verlangen en de gedachte aan mijn vrouw aanwezig maar de sfeer, de gezelligheid, het lekkere eten en de verhalen doen me ontspannen. Gidsen me door een avond waar ik al maanden tegen op zag.
Een nieuw jaar in. Zonder mijn vrouw, zonder perspectief, zonder dingen om naar uit te kijken. Een toekomst alleen, zonder intiem en verbonden te zijn met iemand.
Twaalf uur. Al mijn kracht aanwenden om de opwellende tranen terug te dringen. Niet makkelijk bij de gemeende knuffels. Gelukkig niet te veel poespas, geen holle woorden of onmogelijk lijkende wensen. Gewoon ervaren  van vriendschap.
Na dit Moment Suprême aan tafel voor een dessert. De vermoeidheid slaat toe nu de spanning wat ontladen is. Een spelletje Pictionary geeft nog even wat energie maar mijn kaars is uit.