Mijn hoofd tolt. Een hele week verhalen van mensen die professioneel en privé hun zorgen en emoties met me delen. Een veelheid aan mogelijke en onmogelijke taken die op me afkomen. Computerperikelen en praktische probleempjes die dienen opgelost te worden.
En tussendoor het zeurende besef van alleen zijn. Mijn huid die niet meer aangeraakt wordt. Verlangen terugdringen. Afgedankt en van geen betekenis meer zijn voor diegene waar je alles van je zelf aan gegeven hebben. Voor niemand meer echt op de eerste plaats komen. Met niemand nog verbonden. Doordoen zonder doel, zonder te weten waar je naar toe gaat.
Luisteren...Vriendelijk, beleefd, collegiaal en betrouwbaar zijn. Niet meer vanuit jezelf zoals vroeger maar vanuit berekening. Je zou het er nu niet meer bij kunnen hebben dat anderen kritiek zouden hebben, boos zouden worden, er nog meer mensen afstand zouden nemen. Alles in het teken van 'zelf recht blijven'.
Aan het begin van de werkweek bedenken wat je als niets zeggend antwoord kan geven op de vraag hoe je weekend geweest is om te vermijden dat de tranen onmiddellijk je ogen vullen.
Creatief worden in het terug spelen van de meestal uit beleefdheid geformuleerde vraag hoe het met je is. Men heeft vaak toch geen tijd, zin of mogelijkheid om hier echt op in te gaan.
Eten, slapen en bewegen met regelmaat om te vermijden dat je zou ziek worden, dat je lichaam zou gaan pijn doen. Dat kan je er niet meer bij hebben.
En toch heimelijk hopen dat de immer aanwezige druk in je borst een voorteken is, dat je hart gewoon zal stoppen. Dat het voorbij is. In één keer, zonder pijn. Gewoon in je slaap. En niemand die je dan iets kwalijk kan nemen.
Ondertussen de schade beperken. Het niet erger maken. Minstens de status quo behouden.
Je moet er nog zijn voor die momenten dat de kinderen je nodig hebben.
De dag doorkomen. Niet toelaten om vooruit te denken noch het schrikbeeld van een eenzame toekomst met inbegrip van horrorbeelden van ontbindende lijken die pas na weken ontdekt worden, in je brein te laten rijpen.
Van dag tot dag. Focussen. Ik trek mijn plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten