zaterdag 24 augustus 2013

Een huis vol gasten

Het was even los komen uit mijn cocon toen ze enthousiast binnen vielen. Uren lange stilte en overpeinzingen doorbroken door vrolijk gebabbel, een intens warme knuffel. Een ervaren van veel te lang gemist te hebben. Blij dat ze toch nog onverwacht uit Zuid-Afrika naar je toe komt. Zij en twee van haar kinderen. Manlief en een andere dochter zijn dit jaar niet mee.
Een avond bijpraten.  De kinderen doodmoe van de vliegreis in de zetel voor ET. Wat zijn ze ondertussen gegroeid en wijs geworden.

De nacht brengt voor het eerst sinds lang wat rust. 's Morgens weer een echt ontbijt, samen. Een theepotje zetten. De kinderen enthousiast over de Nutella en américain. Blijkbaar geen lekkere charcuterie in Johannesburg.

Telefoon. Ze wordt gemist in Zuid-Afrika. Dat heb je als je jaren samenleeft en je je nestelt in de aanwezigheid van je gezin he. Ze knipoogt.
Het snijdt door je vel. Het wrange besef dat jij niet meer gemist wordt. Niemand meer die op je thuiskomst wacht. Geen sms'je meer. Waar zit je? Welke trein neem jij? Ik ben al thuis, bel als je aan het station bent, dan kom ik je halen. ILY xxxx.

Een herinnering van een jaar eerder. Je bent aan de andere kant van de aardbol. Met je zoon  veertien dagen op bezoek bij je dochter die het nodig vond om de wereld te verkennen. Ze mist jou. Ze kan er niet mee om. Drie, vier keer per dag een telefoontje. Ze wil je horen. Je maakt je bezorgd want ze klinkt heel triest. Het is maar voor veertien dagen. Als je even een sms'je gemist hebt - zoveel indrukken en ervaringen  komen daar immers op je af - paniek en opnieuw een telefoontje. Geruststellen, ik hou van je, binnen 10, 8, 6....dagen ben ik weer bij jou. Ik wou dat je hier bij me was. kusje. Knuf.
Bij je thuiskomst een telefoonrekening om 'u' tegen te zeggen maar ook zichtbare opluchting. Ze laat je nooit meer alleen zo ver gaan.

Nu. Leegte. Ze is weg. In de ban van een ander. Pijn.

Je schudt het van je af. Je bent gastvrouw. Dankbaar voor de te korte ervaring van gasten, leven in huis.
Je zwaait ze uit. Ze hebben heel wat bezoekjes af te leggen in België. Ze maakt een gebaar alsof ze belt terwijl ze wegrijdt. Ja, dat doen we.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten