Aquawellness

Mama, ik heb nog een cadeautje voor je. Vlak voor ze voor een jaar naar Zürich vertrekt gaf ze me de geschenkbon. Ze had hem zelf gekregen. Door haar vertrek kon ze er zelf niets mee doen. Een wellnessbeurt voor twee. Aquatempel, sauna en whirlpool.

Vrienden gaven ons een luxe beurt met lichaamsmassage inbegrepen als huwelijkscadeau. Het was een hele overwinning voor haar om dit een eerste keer met mij en vrienden te doen. Zich naakt tonen voor en meer nog, zich laten aanraken door vreemden was gezien haar verleden niet evident.
Maar eens we samen in de massageruimte lagen en onze blikken elkaar vasthielden kon ze zich overgeven en genieten. Af en toe gunden we ons een dagje, sauna, bubbelbad, zwemmen, lekker eten en drinken, gewoon niets doen en ontspannen.

Ik maak een afspraak. Kan ik die bon niet inwisselen voor jullie aanbod 'aquawellness'?  Ik betaal wel bij. Geen probleem.

Het is mijn dag niet. Wenend wakker geworden en tranen lijken niet te stoppen.
Toch maar niet afgebeld. Stilletjes hopen dat het misschien toch wat afleiding brengt zelf al weet je niet goed wat te verwachten.

In badpak aan het zwembad. Vijfendertig graden. Lekker warm. Een jonge vrouw biedt me een massage in het water. Sluit je ogen maar en geef je over. Ik laat je niet los. Je benen drijven op een mousse-rol. Bekwame handen glijden over je huid en de tranen zijn er weer. Ze vermengen zich met het water. Je geeft je over aan het zachte stretchen en buigen van je lichaam. Elk deel van je huid is zich bewust van de aanraking. Als ze je langzaam in foetushouding brengt breekt er iets en je lichaam schokt. De tranen stromen. Je bedwingt de neiging om je tegen haar aan te nestelen. Ze is een vreemde. Je lichaam hunkert naar troost. En naar meer.
Je mist haar en hoe ze jouw lichaam in vervoering kon brengen. Haar handen, haar lippen, haar naakte huid tegen die van jou... Uren kon je naar haar kijken. Als ze sliep, zich baadde, gewoon bezig was met kleine alledaagse dingen.

Ze neemt respectvol de tijd. Mijn lichaam komt weer tot rust en haar handen glijden zacht door mijn haar en masseren mijn hoofdhuid en aangezicht. Het is alsof ze mijn tranen opvangt en weg streelt.
Terzelfdertijd het wrange besef dat je in het vervolg vreemden zal moeten betalen als je nog wil aangeraakt worden.

Een uur. Langer duurt het niet.