Geen drama

Foto's van mijn lingerie en een groot deel van mijn garderobe geëtaleerd op mijn facebookpagina. Op de koop toe nog gedeeld met anderen.
Was er even niet goed van. Mijn zoon op zoek naar een bijverdienste om zijn onverkwikkelijke vakantie-ervaring te boven te komen. Ik die geen weg kon met een kleerkast vol spullen die te groot zijn. Dus het leek evident om hem te vragen om ze te verkopen. De helft van de winst mocht hij dan houden. De andere helft kon ik misschien aanwenden om een nieuwe winterjas te  kopen. In de oude, nauwelijks gedragen, verdronk ik zo wat.
Hij ging er werk van maken. Hij kende wel een paar sites waarmee hij aan de slag kon. Wist ik veel dat hij de foto's op mijn pagina zou zetten. Verwijderen is één zaak. Het belet evenwel niet dat vele vrienden het ondertussen ook al gezien hebben. Van discreet wat dingen verkopen gesproken!

Soit. Geen drama. Weten mensen nu ook dat ik Marie-Jo en Passionata draag. Toch niemand die er nog over piekert om mij lingerie cadeau te doen.
Na dagen van niet te dragen pijn en wanhoop is er weer gelatenheid. Niet voelen. Gewoon werken.
Vanmorgen even mijn ziel uit mijn lijf gehuild bij mijn therapeute, weggekropen in een hoekje. Nu is het alsof er geen tranen meer zijn. Onverschilligheid. Gewoon straks mijn bed in en slapen. Morgen weer werken en slapen.