Geheimen

Ga je het aan niemand vertellen mama?
Ik knik, vanzelfsprekend.
Dat weten ze, mijn kinderen, dat hun geheimen veilig zijn bij mij.

Hoe vaak is het niet gebeurd. Ga je het nog niet aan oma vertellen? Ook niet aan die of die?  Ik wil niet dat het rondgaat in de familie, dat men het weet.
Meestal ging het dan om onschuldige dingen. Een minder goed schoolresultaat bijvoorbeeld. Niet evident om daar mee op de proppen te komen in een familie van bollebozen.
Soms leuke dingen. Een verrassing voor een verjaardag.
Of het betrof dingen waar men toch wat afkeuring rond verwachtte. Zoals een proces verbaal voor openbare dronkenschap na een nachtje stappen waarbij mijn zoon met een vriend staande gehouden werd, niet zo zeer om hun bedenkelijke toestand, maar wel omdat ze voor de leute op de wandel waren met een verkeersbord.
Puberstreken.
Soms vroegen ze ook om dingen niet te vertellen aan hun papa.
Zijn urenlange doordrammen over sommige onderwerpen wilden ze alle drie graag vermijden. Daar was de afspraak dat we het niet vertelden , als dit niemand schade berokkende. Als hij het onderwerp om een of andere reden zelf ter sprake bracht werd er niet over gelogen. Daar begonnen we niet mee.


Geheimen konden onder ons blijven. Mijn vrouw en ik praatten er dan wel over, zochten soms samen naar een oplossing, discussieerden over een aanpak van het euvel.
Het was ook voor de kinderen evident. Wat ze mij vertelden, wist zij ook.
Mijn vrouw en ik hadden geen geheimen voor elkaar...
Dacht ik...
Geen van hen heeft ooit gevraagd iets voor haar verborgen te houden.
We hoorden bij elkaar. We waren er samen voor hen. Ook dat was een evidentie.


Nu ontvang ik de boodschap van mijn zoon. Ik zou het  van de daken willen schreeuwen,  maar er is niemand meer om het mee te delen. Geheimen hoor ik nu alleen te dragen.
Ik moet wachten tot hij er zelf aan toe is om het te delen.


Het geheim confronteert me opnieuw met een diep besef van alleen zijn.
Vermoeidheid, rugpijn en het besef dat de kinderen vertrekkensklaar staan na ruim vijf dagen werken op Werchter.
Drie weken naar China.
Tien dagen op chirokamp en dan snel door naar Dour.

Tranen wellen op.
Vakantie lijkt fijn voor anderen.