maandag 19 januari 2015

Vertrouwen

Of ik zeker weet dat alles in orde is met die hospitalisatieverzekering? Papa zegt dat ik zou gezegd hebben dat hij, mijn zoon dus, de ziekenhuisopname heeft aangegeven bij de verzekeringsmaatschappij.
Van binnen begint het vervaarlijk te rommelen.
Dagenlang heb ik gezeurd dat hij contact moest opnemen met de verzekering naar aanleiding van zijn ingreep omdat ik geen tijd had tijdens de kantooruren en hij op dat moment toch niet echt een dagtaak had.
Dagenlang was het er blijkbaar niet van gekomen en uiteindelijk toch ... Het zou in orde zijn, gewoon nog de facturen binnen sturen.
Ik heb het dan losgelaten en nu...nu lijkt hij van niets te weten. Nu ik het hele bundeltje facturen klaar heb en zijn papa zijn facturen voor de kine-behandeling er wil aan toevoegen.

Die man...zou ik die aan de lijn gehad hebben? Die naam zegt me niets maar in oktober...wie weet er nu nog wie je in oktober gebeld hebt?
Alsof je als jonge twintiger zo vaak naar een verzekeringskantoor moet bellen.
Hij herinnert zich helemaal niet dat hij contact gehad heeft. Of ik het zeker weet dat hij me gezegd heeft dat het in orde was? Hij zegt nog net niet dat ik het gedroomd heb.


De idee dat hij misschien gelogen heeft om van mijn gezeur af te komen.
Nee, daar zou hij absoluut niet voor liegen, beweert hij ten stelligste.
Maar het knaagt. Mijn gedeukt vertrouwen in mensen rispt op. Nu toch niet mijn kinderen. Ik schiet uit mijn sloffen. Ben onredelijk boos aan de telefoon. Ik kan het er niet bij hebben. Kan je dan niemand op zijn woord nemen? Bedriegt iedereen je dan waar je bij staat als het hen zo uitkomt?
Ik voel me ontzettend zielig als ik neerleg.
Helemaal alleen en gekwetst, niet wetende wat ik er van moet denken.
Grote kans dat het geld niet te recupereren valt als er geen tijdige aangifte is gedaan. Maar dat kan me niet schelen. De facturen zijn toch al betaald en de rekeningen van zijn papa...die zijn mijn zorg niet.
Ik baal en wil mijn zoon liefst dicht bij mij en voelen dat hij er voor me is, dat ik op hem aan kan.
Maar kwaadheid drijft een wig.
En hij zit een heel eind hier vandaan.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten