Een vorming met verpleegkundigen rond vaccineren. Een mailtje om dringend contact op te nemen.
Dus gauw een telefoontje tijdens een pauze op mijn eerste werkdag. Ik hoor het mezelf verbazend rustig antwoorden. 'Zo'n dingen gebeuren. Niets aan te doen"
De man aan de andere kant van de lijn excuseert zich. Hij kan er niets aan veranderen. De procedure en de timing liggen vast.
Ruim twee weken geleden deelgenomen aan een test. Een sollicitatie voor een boeiende job.
Of ik dan niet gehoord had dat de proef uit twee delen bestond? Jawel. Ik heb ook twee delen ingevuld. Een deel multiple choice, een deel open vragen. Beide ingediend.
Dat was blijkbaar samen het eerste deel. Men had mij nog een ander blad moeten geven.
Dat is blijkbaar niet gebeurd. Een vergissing.
Jammer want wat u heeft ingevuld was héél goed. Maar de overheid laat niet toe om als nog het ontbrekende deel in te vullen.
Bij een misselijk makende jetlag en een zeurend gevoel van eenzaamheid slik ik deze bittere pil maar door.
Knop omdraaien, een glimlach op mijn gelaat en terug naar de vorming. Ik spuit met heel wat geweld een sinaasappel vol virussen.
Tranen moeten wachten tot thuis. Kon ik maar eens bellen. Eens haar stem horen en weten dat...
Mijn ogen sluiten en armen rond me voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten