vrijdag 17 juli 2015

Grote liefde

Ze is in de war.
Ze zegt het als was het om zich te excuseren.
Het was al duidelijk dat ze niet echt mee was met het gesprek terwijl we rustig door het stadcentrum van Leuven kuieren tijdens onze middagpauze.

Ze heeft een sms gekregen van haar eerste grote liefde. Toen heel passioneel. Al jaren niets meer van gehoord. Of ze eens een keertje wou afspreken om bij te praten.
Ze heeft er de hele nacht van wakker gelegen.
Naar eigen zeggen gelukkig getrouwd met kinderen is de idee om hem terug te zien ...Het zet haar overhoop.
Ze heeft laten weten dat ze het niet zo'n goed idee vond. Maar stel dat ze hem hier nu toevallig tegen het lijf loopt...Hij is in Leuven nu.
Tja...
Concentreren lukt al heel de dag niet.
Ze geeft ons een beschrijving. Als we een blonde, vrij lelijke, sympathieke grote man zien...
We kunnen het allicht niet begrijpen...Het zijn vast de hormonen. Zou het eigenlijk kwaad kunnen als ze er eens mee afsprak?
Het is bijna obsessief, hoe hij haar gedachten vult. Maar dat kunnen wij allicht niet begrijpen.

Als ik aangeef dat ik me er wel iets bij kan voorstellen kijkt ze bedenkelijk.
Weet zij veel dat mijn vrouw al twee jaar nauwelijks uit mijn gedachten is. Hoe ik haar nog voel, hoor, overal lijk te zien, de smaak van haar huid nog op mijn lippen heb, met haar opsta en ga slapen. Maar ik laat haar scepsis en voel hoe alles van binnen samen knijpt.

Ze wil over iets anders praten. Ze heeft afleiding nodig.
De vakantie die voor de deur staat. Met haar gezin naar Frankrijk. En een meerjarenplan voor enkele verre reizen waarvoor ze sparen.
Iemand merkt op dat dit toch wel heel erg vooruit denken is.
Dat houdt volgens haar de drive er in. Iets om naar uit te kijken.
Of ik ook  vakantieplannen heb?
Nee.
Je blijft liever thuis.
Mijn adem lijkt te worden afgesneden. Alles in me blokkeert. Door ademen.
Nee, maar alleen op reis gaan zegt me niets.
Er zijn toch zo'n organisaties...?
Ik heb graag mensen rond mij om wie ik geef als ik op vakantie ben.
...
Stilte
...
Oh, Ze wil nog even bij Esprit binnen.
Haar dochter zocht nog een kleedje

Verlangen naar vertrekken,
Luid meezingen met de muziek in de wagen,
Naar samen picknicken onderweg.
Naar lachen en zeveren.
Gezellig lang natafelen.
Bergen en verre einders.
...
Gedachten stoppen
Tranen weg duwen







Geen opmerkingen:

Een reactie posten