zaterdag 25 april 2015

Roccafiore Todi


Haar gezicht staat op onweer als ik de hotelkamer binnenkom. Ze is verwoed aan het zoeken tussen haar toiletspullen. Onwillekeurig speur ik mijn geheugen af. Heb ik soms iets van haar gebruikt dat ik vergeten ben terug te leggen?
Wat zoek je?
Het  kettinkje is zoek geraakt. Het kleinood heeft een gouden hangertje met inscriptie. Vi To, Deens voor 'wij twee'.  Een liefdesverklaring aan mijn vader jaren geleden geschonken op Valentijn. Jaar en dag heeft hij dit gedragen. Sinds zijn overlijden slaapt ze er elke nacht mee.
En nu, zo ver van huis, is het spoorloos.
Heel de kamer doorzoeken. Ze is overtuigd dat ze het op de tafel gelegd heeft. Of misschien op haar boek op het nachtkastje. Het kan bijna niet anders of het moet gevallen zijn. Misschien heeft de poetsvrouw het met de stofzuiger onbedoeld opgezogen.
Haar zo overstuur zien raakt een broze snaar.

Italië. Al drie dagen in vreemd gezelschap. Praten over wijn, eten, kleding en 'sjakossen'. Nieuwe ontmoetingen, veel indrukken. De prachtige natuur van Umbrië doet me wegdromen. Het jeukt om mijn wandelschoenen aan te trekken en met de hond door de bossen en wijngaarden te trekken.
Zorgvuldig elk gevoelig onderwerp uit de weg gaan. Het gezellig houden. Hierbij geholpen door het  aanbod aan boeiende workshops en de opgewekte stemming van de andere gasten.
Eén emotionele uitschieter. Een aangeboden lichaamsmassage doet toch weer de tranen over mijn wangen rollen. De herhaalde vraag van de masseuse of het wel OK is brengt me opnieuw bij de les. Het ligt niet aan de vaardigheid van haar handen.

Samen zoeken door haar spullen.  Tot ze het plotseling treft in een hoesje onderaan haar valies. Ze herinnert zich niet dat ze dit in haar handen heeft gehad.
Haar stem breekt. 'Ik mag niet wenen, ik mag niet wenen'. Maar de spanning moet er uit.
Ik neem haar in mijn armen. Een vreemd gevoel.
Dit doen we nooit.
Normaal huilt ze nooit.
Maar ze laat het gebeuren en kalmeert.
Bij mij stormt het van binnen.
Gauw even de badkamer in om wat op te frissen, want beneden staat het aperitief al klaar.

Castiglioni del lago

 
 Orvieto

Geen opmerkingen:

Een reactie posten